Wspinaczkowe gry nie tylko dla dzieci - na boulderingu i z liną

• Magnezja

• Woreczki na magnezję

• Breloczki, przywieszki

• Ekspresy

Wspinaczka dla dzieci to zazwyczaj świetna zabawa sama w sobie. Gry warto jednak wykorzystywać, ponieważ rozwijają zdolności ruchowe i poprawiają technikę wspinania. Zmuszają bowiem dzieci do próbowania nowych kroków i ruchów. Wszystkie gry można wykorzystać na boulderingu, niektóre z nich również podczas wspinaczki z liną. Wszystkie wymienione gry sprawdziły się podczas prowadzenia kółka wspinaczkowego. Najmłodsze dzieci (ok. 7 lat) mogłyby spokojnie mieć całą godzinę zajęć złożoną tylko z gier, dla najstarszych (15-18 lat) służą one raczej jako urozmaicenie treningu.

1. Poszukiwanie skarbu

Na ściance umieszcza się klejnoty (mogą to być kawałki papieru, kamyki, cokolwiek). Dzieci wspinają się i starają się zdobyć jak najwięcej klejnotów bez upadku. Wygrywa ten, kto ma ich najwięcej.

2. Pająk

Wspinacz ma dany jeden chwyt, którego trzyma się przez całą grę jedną ręką. Do nóg może wykorzystać dowolne stopnie i może je zmieniać w trakcie gry. Drugą ręką stara się dosięgnąć jak największej liczby chwytów. Kończy w momencie, gdy spadnie lub dotknie wszystkich chwytów, do których dosięgnie. Kto zdoła dosięgnąć największej liczby chwytów, ten wygrywa.

• Kurtki dziecięce

• Bluzy dziecięce

• Koszulki dziecięce

• Spodnie dziecięce

3. Wspólne budowanie trasy

W grę można grać tylko na ścianie boulderingowej i potrzeba do niej co najmniej dwóch wspinaczy. Zaczynający wspinacz wykonuje trzy ruchy (za ruch liczy się użyty chwyt). Drugi wspinacz powtarza dotychczasowy ruch rękami (nóg może użyć dowolnych) i dodaje kolejne trzy ruchy. Następny wspinacz ponownie wspina się dotychczasową drogą od początku i dodaje kolejne trzy ruchy. Kto podczas wspinaczki spadnie, ten wypada z gry, a pozostali gracze kontynuują. Gra toczy się w kółko i wygrywa wspinacz, który jako jedyny zdoła nie spaść.

4. Budowniczy trasy I

Gra toczy się w parach. Jeden wspinacz pokonuje wymyśloną przez siebie trasę, drugi musi ją powtórzyć (ma więcej prób, celem jest próbowanie nowych ruchów i kroków wspinaczkowych). Sami ustalacie wariant, czy będziecie powtarzać tylko ruchy rąk, czy również nóg. W kolejnej rundzie wspinacze zamieniają się rolami.

• Karabinki z zabezpieczeniem

• Karabinki bez zabezpieczenia

• Ósemki zjazdowe

• Hamulce, blokady

5. Budowniczy trasy II

Gra znów rozgrywana jest w parach. Jeden wspinacz się wspina, drugi wskazuje mu chwyty. Idealnie jest mieć pod ręką tyczkę, którą budowniczy będzie wskazywał chwyty, słowne instrukcje rozpraszają wspinacza i nie może się on w pełni skoncentrować na wspinaniu.

6. Wspinaczka na ślepo 

Wspinaczom zawiązujemy oczy chustą. Możemy, ale nie musimy im doradzać. Wspinacz bardziej angażuje podczas wspinaczki inne zmysły.

7. Jednonogi wspinacz

Podczas wspinaczki używamy tylko jednej nogi. Wariantem jest możliwość używania obu nóg, ale nie wolno korzystać z żadnych stopni. Nogi wykorzystują więc tylko strukturę ściany, ewentualnie obciążamy je na tzw. tarcie.

8. Cichochod

Bardzo dobra gra na poprawę techniki nóg. Wspinacze muszą wspinać się tak, aby przy stawianiu stóp na stopniach nie było słychać żadnego dźwięku. Najlepiej zadanie to wykonać tak, że przed postawieniem stopy na stopniu zatrzymujemy ją nad nim, uważnie patrzymy na stopień i lekko, ostrożnie kładziemy stopę na jego czubku, nie dotykając ściany, a następnie obciążamy stopę i przenosimy na nią ciężar.

• Bidony dziecięce

• Termosy dziecięce

• Akcesoria do butelek

• Plecaki dziecięce

9. Wspinaczka na czas

Wspinamy się na czas po z góry ustalonej trasie. Czas jest liczony od oderwania nogi od ziemi do złapania topowego chwytu.

10. Śnieżny człowiek

Gra odpowiednia dla większej grupy dzieci. Jeden z graczy jest śnieżnym człowiekiem. Kiedy śnieżny człowiek zbliża się do ściany, wszyscy gracze muszą zawisnąć na ścianie. Śnieżny człowiek następnie określa, jakimi kończynami gracze mogą się trzymać. Np. (dwie ręce i prawa noga). Gracze muszą spełnić polecenie. Śnieżny człowiek chwilę czeka, a potem zmienia polecenie (np. lewa ręka, lewa noga lub obie nogi i prawa ręka w suficie itp.). Gracze dokładnie wypełniają zadane polecenia i stopniowo, w miarę jak opadają siły, odpadają. Ostatni, który wytrzyma na ścianie, wygrywa i w następnej rundzie staje się śnieżnym człowiekiem.

11. Ogonki

Dwóch graczy dostaje ogonki (cokolwiek jest pod ręką, zazwyczaj wykorzystuje się pętle lub odciągi wsunięte w spodnie). Wspinają się na ścianę i starają się nawzajem ukraść sobie ogonek (czyli pociągnąć za pętlę i wyciągnąć ją z spodni). Kto zdobędzie ogonek drugiego gracza, ten jest zwycięzcą i gra się kończy.

12. Elektryczność

Na górze ściany przymocowujemy linę, którą prowadzimy w pewnej odległości od ściany. Ponieważ lina przewodzi prąd, wspinacze muszą przejść pod liną i nie mogą jej dotknąć. Kto dotknie, odpada. W momencie, gdy wszyscy wspinacze przejdą pod liną, lina zostaje przesunięta bliżej ściany i rozpoczyna się druga runda.

• Blokady ręczne

• Blokady półautomatyczne

• Męska odzież wspinaczkowa

• Damska odzież wspinaczkowa

13. Zamiana pozycji

Dwóch wspinaczy zamienia się pozycjami na ścianie, nie dotykając stopami ziemi. To znaczy, że wspinacz po prawej stronie przechodzi na lewą, a wspinacz po lewej na prawą. Gra wspomaga komunikację i współpracę między wspinaczami.

Wierzymy, że dzięki tym wskazówkom Wasza następna wspinaczka z dziećmi będzie jeszcze przyjemniejsza dla wszystkich.

• Odzież

• Obuwie

• Uprzęże

• Liny

• Lonże

• Kaski

• Karabiny

• Asekuracja

• Friendy, kości i haki

• Plecaki

• Crashpady

• Akcesoria

Przydatne linki

• Poradniki >

• Nowości >

• Testy >

• E-SHOP >

Autor: Kateřina Balcarová

Źródła: archiwum autora, pixabay.com, unsplash.com